Pagina's

Mijn foto
Ik ben Mij. Mama van grote zus (januari 2008) en kleine broertje (oktober 2010). Met geen ervaring heb ik mij in de wereld van naaimachines, patroontjes, stofjes, haaknaalden en wol gestort. Lees je mee?

woensdag 21 augustus 2013

Eigen probeersel

Toen ik op de blog van Craftiness is not optional las over de Slouchy Cardigan was mijn interesse gewekt. Dit moest ik ook kunnen en het zag er super leuk uit. Uit een Knippie heb ik een patroon van een sweater gebruikt als basis. Hier heb ik een aantal aanpassingen aan gedaan (voorkant open, ronding onderaan). Ik wilde het patroon zo maken dat het makkelijk in elkaar te zetten is. Omdat het een test was heb ik een goedkoop stofje gekozen waar ik toch geen ander doel voor had. Maar ook al is het een test, dat wil niet zeggen dat het niet gedragen kan worden. Voor het stiksel heb ik gekozen voor oranje, omdat dit nog steeds de favoriete kleur is van Grote Zus. 



Ik ben erg tevreden met het resultaat. Ik had de maat groot uitgekozen (voor op de groei), maar uiteindelijk valt dit wel mee (of tegen). Anders dan bij Slouchy Cardigan heb ik geen boorden aan genaaid, maar de randen omgeslagen en met een dubbel stiksel doorgestikt. 


Knoopsgaten in tricot had ik nog niet gedaan, maar ging in deze stof gelukkig prima. Wel een stukje vliesoline gebruikt ter versteviging. 



De bijpassende oranje knoop vonden we bij toeval in dit winkeltje. Ze verkopen daar meubelen en woonaccessoires, maar hadden ook knopenbuisjes buiten staan. We moesten wel de hele knopenbuis kopen, maar waren voor meer dan twintig knopen nog geen twee euro kwijt. Ik heb wel de achterkant van de knoop gebruik, omdat op de voorkant de knoop minder oranje was en streepjes stonden. 




Als het vest Grote Zus bevalt gaat er zeker nog een exemplaar komen.

maandag 12 augustus 2013

Festival bandjes

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik er voor het laatst naar toe ben geweest: Lowlands. Ik heb een beetje zitten rekenen en volgens mij was 2002 het laatste jaar. En nu meer dan tien jaar later ga ik weer. En ik heb er ontzettend veel zin in!

Ik ga samen met twee vriendinnen. We hebben elkaar leren kennen toen we alle drie zwanger waren van ons eerste kindje. We hebben altijd contact gehouden en nu vijf baby's en een trouwerij later gaan we dus samen naar Lowlands. Ik ben heel erg benieuwd.

Als je naar Lowlands gaat krijgt je ook een bandje. Met dit bandje kun je overal op Lowlands komen (festivalterrein en camping). Maar omdat ik het een bijzondere vriendschap vind heb ik voor de meiden ook nog een bandje geknoopt. Een klein gebaar.



Het is hetzelfde bandje als mijn eerder geknoopte hartjesbandje, maar dan in andere kleuren.


Ik kan niet wachten om ze het op Lowlands te geven.

woensdag 7 augustus 2013

De smaak te pakken

De laatste tijd heb ik de smaak te pakken. Ik heb 's avonds meer tijd (zomerstop voor wat betreft mijn teamsport) en maak dan ook behoorlijk wat meters op de naaimachine. Dit is een van de laatste projecten waar ik heel trots op ben: een jurk voor mijzelf. Hij stond al een tijdje op mijn verlanglijst, maar vond dat ik eerst wat projecten moest afronden die nog op de plank lagen. De stof had ik een tijdje geleden gekocht op de Stoffenmarkt. Het is paarse Trelenka: glimmende stof met een klein beetje rek.


De jurk moest een omslagjurk worden, maar waar de panden aan elkaar vastzitten. Een beetje a la Burda 7828. Het patroon haalde ik echter uit het boek Droomjurken.


Het patroon moest wel iets aangepast worden. Ik heb dan ook eerst een testversie gemaakt uit oude stof. Ik was blij toen ik met mijn paarse Trelenka stof mocht gaan naaien. Het ging echt prima. Ik heb de instructies van Polkadotjes gevolgd. Dit betekende ook naaien met een tweelingnaald. Iets wat ik nog nooit had gedaan, maar wat echt super makkelijk bleek te zijn.


Ik ben dan ook echt super blij met het resultaat. De jurk zit heerlijk, staat mooi en past gewoon goed bij mij. Dit smaakt naar meer. De volgende keer misschien een stofje met iets meer rek?

vrijdag 2 augustus 2013

Oude babykleertjes

Babykleertjes met een vlek die je eigenlijk niet meer weg kunt geven, wat kun je daarmee doen. Nou ik had al een tijdje geleden het idee opgevat om daar een dekentje van te maken. Uiteindelijk is het een redelijk project geworden (ondanks dat het dekentje niet zo groot is geworden). Uit de kleine babyshirtjes van Grote Zus heb ik allemaal vierkantjes geknipt. Omdat het voornamelijk allemaal stretch stofjes waren, heb ik ze nog verstevigd met vliesoline om de rek er uit te halen. De volgende stap was het aan elkaar naaien van de vierkantjes in wederom vierkantjes. Ik blijf dat precieze werkje overigens maar moeilijk vinden. Daarna alles met elkaar verbinden door de witte banen flanel stof. 


Het project heeft ook zo lang geduurd om dat ik geen geschikt stofje had voor de achterkant. Toen ik uiteindelijk had besloten dat het toch maar blauw moest, kwam er gelukkig weer een beetje tempo in. Ook het quilten ging niet zoals het moest. De blauwe stof bolde op sommige plekken te veel. Ik wilde toch te snel. Alles weer losmaken en heel veel spelden zorgden er uiteindelijk voor dat alles toch nog goed kwam. Voor de biaisrand heb ik roze katoenen stof gebruikt.


Het dekentje was wederom een probeersel om te zien of er nog een groter exemplaar in het verschiet is. Maar ik vond dit al redelijk proppen onder de naaimachine. Ik heb wel nog steeds heel veel oude babykleertjes liggen. Het dekentje ligt nu op het voeteind van Grote Zus haar bed en zo af en toe mag haar beer er heerlijk op liggen.